[Santos]

- tak rozumiem... ja obiecuję, że już nic takiego się nie zdarzy.

[REKLAMA]

[Lupe]

Pokiwała twierdząco głową, na znak, że rozumie. Nie chciała przechodzić podobnego rozczarowania po raz kolejny.
- Dziękuję, to wiele dla mnie znaczy.

[Santos]

przeniosłem się na miejsce obok ślicznej dziewczyny- to jak, wybaczysz mi?

[Lupe]

- Myślę, że tak - odezwała się cicho, po czym wtuliła się w jego ramiona, szukając tam bezpieczeństwa.

[Santos]

objąłem ją i tuliłem do siebie. ucałowałem ją w czółko.

[Lupe]

Uśmiechnęła się do siebie, obejmując go w pasie. Wszystko było już na swoim miejscu. Spojrzała w stronę owoców. Była głodna, ale jednocześnie nie chciała psuć takiej chwili, dlatego odczekała jakiś czas, by później powoli wysunąć się z ramion Santosa i chwycić po kolejną mandarynkę.

[Santos]

wyczułem, że ona ma ochotę na te owoce i się zaśmiałem cicho- jedz, nie krępuj się.

[Lupe]

To zjadła ich jeszcze trochę, a później odsunęła talerz od siebie, by jej nie kusił.
- To nie będę Ci już przeszkadzać, gdzieś wychodziłeś.

[Santos]

- zostań, nie przeszkadzasz. miałem tylko wyprowadzic psa

[Lupe]

- Wyprowadzić psa? - zapytała bardziej siebie niż go. Od kiedy on miał psa? Być może sama o tym zapomniała, bo była zajęta swoimi sprawami. Poczuła się głupio, że tak niewiele o nim wie.
- Skoro tak, to jeszcze trochę mogę zostać.

[Santos]

- możesz zostac na noc.

[Santos]

- możesz zostac na noc.

[Lupe]

- Czyżbyś coś sugerował? - zapytała go, podnosząc do góry prawą brew, a później chwyciła Santosa za rękę.

[Santos]

- proponuję po prostu żebyś została na noc.

[Lupe]

- Jeszcze się nad tym zastanowię. Z resztą nie mam tutaj swoich rzeczy - dodała, wciąż niepewna w stosunku do tego pomysłu.