[Miguel]

-Nie mam dzieci, ale mój pies będzie głodny xddd - wstałem i zacząłem szukać drogi powrotnej. - Gdzie jest nasz dom?

[REKLAMA]

[Mirka]

- Nasz dom? - Zaczęłam myśleć i przyjrzałam się chłopakowi - Ah tak... Przepraszam mężu, ale Cię nie poznałam - Stwierdziłam - Nasz dom jest po lewej, a nie... po prawej, albo prosto i w lewo... Sama nie wiem - To my mamy dzieci, czy nie? - Myślałam - I do dziś sądziłąm, że nie mam psa, tylko kota... Pokichana sprawa

[Miguel]

-Może mamy i kota i psa? - podrapałem się po głowie. - A co do dzieci to nie wiem... Skoro nie dostały kolacji to pewnie już zdechły z głodu... - wzruszyłem ramionami.
- Mój dom, w którym piszę od lat,
mój dom, w którym płaczę nie raz,
czy to znasz? ahh, ty to znasz.
Mój dom, w którym piszę od lat,
mój dom, w którym płaczę nie raz,
czy to znasz? ahh, ty to znasz.
Nie, nie! Nie, nie, nie, nie. - zacząłem śpiewać i polazłem gdzieś na prawo.

[Mirka]

- Zdechły? - Zaczęłam się zastanawiać? - Ale to dobrze, czy źle?
- Mężu! Nie zostawiaj mnie samej! - Pobiegłam za nim lekko się chwiejąc... - A ja myślałam, że mój mąż jest blondynem - Mówiłam głośno - A może nie - Zauważyłam i zaczęłam wspólnie z nim śpiewać piosenkę
- Teraz na lewo! - Dodałam

[Miguel]

- Czekaj! Brygada stop. Nadchodzą Niemcy! Odwrót! - zatrzymałem się.
- Gdzie jest lewo? - zacząłem się rozglądać.
- Żono moja to Rosja czy Azerbejdżan? Bo nie wiem na której wojnie się znajdujemy. - stwierdziłem.

[Mirka]

Stanęłam razem z nim
- Lewo... Lewo jest po Twojej prawej - Stwierdziłam z entuzjazmem
- A ja myślałam, że wojna wybuchła w Londynie... - Zaczęłam myśleć
- I wiesz, co jeszcze mi się przypomniało?! Że my psa nie mamy, kota też nie. Tylko rybki w occie i kurczaka w lodówce - Dodałam z uśmiechem
- Nogi mnie bolą! - Dodałam po chwili i usiadłam na środku chodnika. Zdjęłam buty - O jej... Muszę pomalować paznokcie - Stwierdziłamm

[zw za 5 min wracam]

[Miguel]

- A gdzie jest moja prawa?! - spojrzałem na nią.
- Primadonna się znalazła! Wstawaj! Musimy dotrzeć do domu przed świtem i nakarmić rybki oraz nafaszerować kurczaka!

[ehh... ja muszę zaraz lecieć]

[Mirka]

- Wiem...! - Mruknęłam - Dużo roboty... - Westchnęłam
- Weź mnie na barana! - Warknęłąm ze złością i idź prosto, byle by iść

[mee too]

[Miguel]

-Nie jestem baranem! - pogroziłem jej paluszkiem.

[Mirka]

Zrobiłam smutną minkę
- Nóżki mnie bolą! - Marudziłam - I nie wiem gdzie mieszkamy - Zaczęłam płakać - A jak się zgubimy? I już nigdy nie skonsumujemy naszego kurczaka?

[Miguel]

-To sokom... s... skomunsujemy - nie mogłem się dobrze wysłowić. - cudzego. - dokończyłem. - Nie płakaj. Żołnierze nie płakają.

[ja lecę. dobranoc!]

[Mirka]

- Ale ja jestem oficerem - Zauważyłam
- O patrz. Tam jest jakiś neonowy napis... - Zaczęłam czytać - Letom, czy jakoś..., a nie... to chyba Tomle, Mleto, Molet, Motel! Mam! Motel! No jaka ja jestem mądra i inteligentna - Poprawiłam spódniczkę z dumą i wstałam na nogi - Chodź! Tam powiemy, że się zgubiliśmy i oni znajdą nasz adres w dokumentach i odwiozą swoim niebieskim autkiem. Nawet postawią na dach tej sygnał dźwiękowy i każdy będzie nas przepuszczał - Dumna

[Mirka]

[dobranoc!]

[Miguel]

-Jedziemy na wycieczkę, bierzemy misia w teczkę...! - zacząłem drzeć ryja. -łiju, łiju! - udawałem pojazd policyjny.

[no to teraz już na prawdę idę xddd pa!]

[Mirka]

- Żygać mi się chce - Stwierdziłam - Ale wytrzymam xD - Poszliśmy do motelu, myśląc, że to policja

[ja też lecę. Pa]